De daad bij het woord voegen

De daad bij het woord voegen „Als ik de slaapkamer binnenkom, zie ik stiekem door mijn half gesloten oogleden dat de lampen sfeervol gedempt zijn. Op het nachtkastje branden verschillende kaarsjes en op de ladekast zie ik de ‘speelkoffer’ klaarstaan. Vanuit de speakers in de hoek klinkt een sfeervol en rustgevend muziekje. Dit is veelbelovend. Met een ietwat verhoogde hartslag voel ik hoe ik langzaam richting het bed gedirigeerd wordt. En dan wordt het opeens donker voor mijn ogen. Ik voel hoe de elastiek voorzichtig om mijn hoofd gespannen wordt en mij het zicht ontnomen wordt door een blinddoek. Langzaam word ik op mijn schouders geduwd en begrijp ik dat ik op mijn knieën moet gaan zitten. Ik voel een veertje plagend over mijn schouders gaan. Ik realiseer me dat dit de ideale hoogte is voor manlief, en vrij abrupt snap ik waarom ik op mijn knieën geplaatst ben. Als ik zijn ademhaling hoor versnellen, word net zo snel het moment afgekapt. Met wat steun word ik overeind geholpen en zachtjes op het bed geduwd. Ik hoor het geklik van ijzer wat op elkaar komt en niet veel later voel ik hoe het fluweel zich om mijn polsen en enkels spant. Ik voel me nerveus en opgewonden tegelijk. Wat zou er gaan gebeuren? Opeens voel ik een trillend voorwerp tussen mijn benen gelegd worden en ik slaak onwillekeurig een klein gilletje. Al snel voel ik hoe mijn lichaam zich ontspant en geniet van het moment. Ik wiebel wat op en neer met mijn billen, omdat er nog wat stof in de weg zit. En alsof manlief gedachten kan lezen, met een snelle beweging trekt hij mijn zwarte, kanten body weg. Nu kan het echte genieten beginnen..”

Oké, zo zou menig verhaal op een erotische site beginnen waarschijnlijk. En misschien was dit ook een beetje het beeld wat ik had, toen we een paar weken geleden onze ‘Keep Still – Bed Restraints’ ontvingen. Het pakketje, wat nog verrassend wat gewicht had, werd snel in ons nachtkastje geplaatst, en vol spanning wachtten we het geschikte moment af. Natuurlijk zorgden deze verwachtingen al voor de nodige opwinding, dus toen we op een avond besloten de daad bij het woord te voegen, zaten we al tijdens de avondmaaltijd met rode oortjes aan tafel. Nadat ons kroost op bed lag, trok ik mij snel terug in de badkamer om even te douchen en iets leuks aan te trekken, terwijl manlief zich besloot te buigen over de gebruiksaanwijzing van hét pakketje. Na een kwartiertje kijk ik voorzichtig om de hoek van de slaapkamer en zie manlief nog steeds bezig. „Moet ik misschien even helpen?” vraag ik voorzichtig. Er wordt wat teruggegromd. Samen blijkt het iets sneller te gaan, dus als de banden eenmaal juist bevestigd zitten aan ons bed, kijken we elkaar verwachtingsvol aan. „Nou, dan zal ik je maar blinddoeken, hè?” vraagt manlief met een verlegen lach. Als hij de blinddoek bij me heeft om gedaan, duwt hij me op bed. Even lijkt hij vergeten te zijn dat ik niets zie, dus ik ietwat lomp knal ik met knie tegen het nachtkastje aan. Ik vloek. „Oh, sorry, ik moet er even aan wennen”, reageert hij. Als ik eindelijk op de goede plek lig, voel ik dat hij de boeien om mijn enkels bevestigt. Het duurt even voordat de boeien vast zitten aan de banden, maar na enige tijd voel ik dat ik geen kant op kan met mijn voeten. Manlief klimt op bed, waarna ik hem opeens zachtjes hoor vloeken. „Uh, ik moet ze weer even los doen”, zegt hij. Verbaasd vraag ik hem waarom. Hij trekt mijn blinddoek aan de kant en zegt: „Heel leuk dat je vastligt, maar nu kan ik jouw body natuurlijk nooit meer uitkrijgen.” Ik schiet spontaan in de slappe lach, en ook manlief schatert het uit. Ik hoef niet uit te leggen dat we samen ontzettend gelachen hebben, en dat er weinig van ‘de daad bij het woord voegen’ terecht kwam. Maar goed, oefening baart kunst, zeggen ze.

- Little Miss Nosey

P.S. Volg ze ook op Facebook!





 
      03-03-2021 10:04     Reacties ( 0 )
Ga terug
Reacties (0)

Geen reacties gevonden.

Hulp nodig?

Hulp nodig?

Neem contact met ons op