Gay pride
Discriminatie staat deze week overal op de voorpagina, al gaat het dan om George Floyd een Amerikaanse man die toevallig meer pigment heeft dan ik bijvoorbeeld. Maar ook mensen die homoseksueel, biseksueel of transgender zijn worden nog steeds, gediscrimineerd. Waarom? Schiet mij maar lek. Een mens houd van een ander mens en daar wordt de wereld een stukje mooier van, net als van het feit dat iemand eindelijk blij is met zichzelf omdat hij/zij eindelijk het geslacht heeft dat bij hun gevoel past. Natuurlijk zijn er binnen de transgenders ook weer een aantal “gradaties” en ondergaat niet iedereen een operatie. Ik wist het niet, maar de maand Juni is officieel, over heel de wereld LGBT maand.. Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender. In Nederland gebruiken we de afkorting LHBT. En dan heb je ook nog Panseksueel, mensen die niet vallen op geslacht maar op persoonlijkheid en aseksueel mensen zonder behoefte aan seks. Intersekse, mensen met mannelijke en vrouwlijke lichaamskenmerken. En Queer, mensen die zich afzetten tegen “hokjesdenken”. Bij DiNa’s doen we ons uiterste best om niet in “hokjes te denken”. We verdelen onze toys in de doelgroepen waar ze voor ontworpen zijn. Men only, Women only en Couples only, maar dat is meer bedoeld om het zoeken makkelijker te maken :-)
En deze maand is Gay pride maand.. Het ultieme verzet tegen discriminatie.
Wat is het en waar komt het vandaan.
Het is een maand om aandacht te vragen bij de politiek en vreedzaam te demonstreren tegen de discriminatie van deze groep. We kennen als voorbeeld hier in Nederland natuurlijk de Gay Pride parade en de roze maandag in Tilburg. Al weet misschien niet iedereen dan het eigenlijk een demonstratie is tegen discriminatie en geen volksfeest. Over heel de wereld worden dit soort parades georganiseerd, lezingen gegeven, avonden van gedichten voorlezen, straat feesten.. van alles om de aandacht van de media te trekken en aandacht voor deze zaak te vragen. De Gay pride in New York is de grootste ter wereld en trekt jaarlijks 500.000 mensen. Helaas zullen deze dit jaar afgelast worden door de corona toestanden.
En dan de maand, altijd Juni, waarom is dat? Deze maand is zo belangrijk omdat het een ommekeer betekende in deze groep. Dit allemaal door de rellen die het gevolg waren van een inval in de Stonewall herberg op28 juni, Christopher Street, Greenwich Village in Manhattan.
Op zaterdagmorgen 1.20 uur, 28 juni 1969 viel de politie deze homobar binnen waar op dat moment ongeveer 200 gasten waren. Er zouden alleen mensen zonder identiteitskaart en mensen in kledij van het “andere” geslacht gearresteerd worden. Nadat ze de zaak uit gesommeerd werden liep het snel uit de hand. Hoe precies is niet meer te achterhalen, maar waarschijnlijk heeft 1 van 2 travestieten met meer pigment dan ik, Zazu Nova en Marsha P. Johnson, een shotjesglas naar de politie gegooid. Binnen in de bar vielen politie agenten een lesbienne lastig en arresteerde haar omdat ze in mannenkleren was gekleed. Ze werd geboeid en naar de politie auto gebracht maar wist te ontsnappen. Zij werd weer gepakt en teruggebracht en door deze scene sloeg de vlam in de pan. Zelfs de tactical patrol force werd ingezet, gespecialiseerd in het neerslaan van Vietnam manifestaties. Dit was eigenlijk de 1e keer dat er verzet was tegen de discriminatie en treiterijen van deze groep mensen. Na deze rellen die een dag of 5 duurde, eisten deze groep een eigen plek binnen de maatschappij op.
Tijdens een bijeenkomst in november 1969 besloten plaatselijke activisten om de Stonewall-rellen als een nationale gebeurtenis te herdenken onder de naam Christopher Street Liberation Day. Ze zochten aansluiting bij groepen in Chicago en Los Angeles die instemden met een herdenking van wat in New York was gebeurd , mede omdat het een van de weinige daden van homoverzet was geweest die landelijke media-aandacht had gekregen. Exact een jaar later werd de eerste Christopher street liberation Day georganiseerd. Zowel in New York als in Chicago en Los Angelas. Een demostratieve optocht van Greenwich Village naar Central Park waar tussen de 3.000 en 15.000 mensen aan deelnamen. Het Motto was: We’re here, We’re queer, get used to it! Het opmerkelijke waren niet de rellen zelf, maar het herdenken ervan op nationale schaal. Het succes was dat het geen sombere herdenking was, maar een vrolijke parade. De 1e succesvolle Gay parade. Dit is uitgegroeid tot de wereld wijde gay pride maand zoals we die nu kennen. Het is jammer en eigenlijk schandalig maar de gay prides zijn nog steeds nodig. Discriminatie moet de wereld uit, of het nu discriminatie is van ras, geloof of seksualiteit is, discriminatie slaat eigenlijk nergens op en is meestal gebaseerd op onwetendheid, niet begrijpen. Hopelijk komt er een tijd dat dit niet meer bestaat zodat de gay pride gewoon een gezellig volks feest word.
Het motto nu is echter nog steeds:
We’re here, We’re queer, get used to it!
PS: Mocht je zelf nog een idee hebben voor een blog, of zeg je van “moeders, waar komt dat vandaan of, ...daar wil ik wel wat meer over weten “ . laat het weten en ik doe mijn best!
Groetjes de moeder van...
P.S. Volg ze ook op Facebook!
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.
Hulp nodig?
Neem contact met ons op
