Hairy business
Ik zeg eerlijk dat ook ik wel eens bij een paardenwei heb gestaan en vol verwondering heb gekeken naar het apparaat wat onder die knol hing toen deze aan het plassen was. Maar dat ik daar opgewonden van zou raken? Nog niet bijna. Genoeg reden nog om me dus eens te verdiepen in de wonderlijke wereld van deze vorm van seks.
Mijn zoektocht leert me dat ‘bestialiteit’ het officiële woord is voor het verrichten van seksuele handelingen met dieren. Ook ‘zoöfilie’ is een benaming. Via Google lees ik in het staatsblad van het Koninkrijk der Nederlanden als eerste dat in Nederland vanaf 4 maart 2010 een wet is opgenomen rondom seks met dieren, namelijk: ‘Wet houdende strafbaarstelling van het plegen van ontuchtige handelingen met dieren en pornografie met dieren (verbod seks met dieren)’. Hoezo is dat pas verboden sinds 2010?! Dat is slechts 21 jaar geleden! Sterker nog, ik lees dat bij een hoofdelijke stemming in de Eerste Kamer op 2 februari 2010 39 mensen voor waren. Maar ook 34 tegen! Hoe kun je hier nu op tegen zijn?!
Als ik even verder lees, zie ik dat de tegenstemmers toentertijd aangaven dat ‘de wet niets toevoegt aan de al bestaande wetgeving gericht op de bescherming van dieren’. Sorry hoor. Maar als je in Amerika je kat in een magnetron stopt, en deze overleeft het niet, dan ga je een rechtszaak aan. En win je vervolgens van de producent en ontvangt zelfs een schadeclaim. En wordt er bovendien in de gebruiksaanwijzingen van magnetrons voortaan opgenomen dat je geen katten in een magnetron moet stoppen. En in Nederland wordt een verbod op seks met dieren als overbodig gezien! Ik dacht dat Nederland een verzorgingsstaat was?
Zoals je al ziet, val ik van de ene in de andere verbazing. In Denemarken is ‘bestialiteit’ zelfs pas sinds 2015 verboden, nadat omliggende landen druk uitoefenden. Dat is toch niet meer voor te stellen in deze tijd? Wat brengt mensen toch tot deze daad? Voelen ze zich eenzaam? Hebben ze behoefte aan een uitlaatklep? Wat is het idee erachter? Een onderzoek uit 2010 onder mannen (en vrouwen!), die zichzelf identificeren met deze vorm van seks, laat zien dat eenzaamheid absoluut niet de reden is. Van de 93 zoöfielen (zoals ze schijnen te heten) geeft 12% aan geen partner te hebben en 7% dat ze te verlegen zijn om seks met mensen te hebben. Voor het overgrote merendeel bleek de seksuele aantrekkingskracht de belangrijkste reden te zijn. Er zijn zelfs deelnemers aan het onderzoek die aangeven dat het dier seks met hén wilde. Onvoorstelbaar, dat zeg ik je. Ik ben ruimdenkend, maar dit ik vind ik een no-go en vooral extreem dieronterend.
Als je dan toch seksueel opgewonden wordt van zo’n harig dier, waarom wend je je dan niet tot de wereld van furries? Of zoek je een partner met goed wat lichaamsbeharing en zet je hem een masker op? Begin desnoods een boycot tegen scheerapparaten en scheermesjes. Maar laat alsjeblieft die onschuldige dieren met rust! Zo. Einde.
- Little Miss Nosey
P.S. Volg ze ook op Facebook!
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.
Hulp nodig?
Neem contact met ons op
