Heel holland sekst

Heel holland sekst De ochtenden beginnen hier in huis soms vroeg. Manlief vertrekt regelmatig vroeg, waarna ik nog een uurtje of anderhalf kan blijven liggen, met een beetje mazzel. Mits het nageslacht uiteraard niet belachelijk vroeg wakker is. Nu moet ik zeggen dat ik niet bepaald een ochtendmens ben, maar op het gebied van intimiteit ben ik dan weer wel een ochtendmens. Juist, ik hou van ochtendseks. Niets fijner dan samen nog half wakker wordend, knuffelend, met een fantastisch hoogtepunt, de dag beginnen. Zeker in het weekend, waarbij ik een voorstander ben van de categorie ‘Sesamstraat/Peppa Pig/Paw Patrol-seks’, waar ik volgens mij eerder over geschreven heb in een blog. (lees: kids voor de televisie parkeren voor een momentje qualitytime)

Enfin, doordeweeks ben ik daar dus minder voor. Want ik mag dan wel voor ochtendseks zijn, dat geldt niet voor ‘einde-van-de-nacht-seks’, daar zit wel degelijk een grens aan. Zoals in de meeste gezinnen, vliegen de dagen vervolgens voorbij met draaiende wasmachines, haperende winkelkarretjes, zeurende kantoorcollega’s en vieze kinderplakhandjes. Als de eigenaren van deze laatst genoemde dan in bed liggen, dan is mijn energielevel flink gedaald en plof ik het liefste op de bank neer, met een kop thee. Toch zijn dat dan natuurlijk de momenten voor wat quality time en de gezamenlijke momentjes. En nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat soms de verleiding van ‘Heel Holland Bakt’, of de Engelse versie hiervan, dan groter is dan een polonaise aan mijn lijf. En ja, ik weet dat ik nu als een ontzettende, burgerlijke trien klink, maar ik kom er eerlijk voor uit. Ook naar manlief, tot zijn grote frustratie soms.

Zo ook een paar weken geleden. Na weer een hectische dag liet ik me neerzakken op de bank en zapte naar mijn favoriete guilty pleasure op NPO1: ‘The Great British Bake Off’. Manlief zag dit met lede ogen aan en voelde weer een avondje doelloos voorbij gaan. Maar op de een of andere manier was er ergens een cel in mijn lijf die opgewonden leek te raken van de geroosterde pecannoten die in de karamelsaus verdwenen. Vreemde gewaarwording. Na voorzichtig met mijn hoofd bij manlief op schoot te zijn gaan liggen, besloot ik dan ook maar van de situatie een dubbele deugd te maken en van het ene gefriemel kwam het andere. Terwijl de hobbybakkers op televisie zich in het zweet werkten om hun bijzondere baksels af te krijgen, werkten wij ons in enigszins onhandige houding op de bank in het zweet. Na een spetterend hoogtepunt, mét op de achtergrond het geluid van piepende kookwekkers op televisie, kijkt manlief mij wat vertwijfeld aan. Inwendig lachend om zijn gezicht, spoel ik de aflevering op televisie een aantal minuten terug om het programma verder te kijken. Immers de uitslag van het spektakelstuk is toch cruciaal om te weten.

Na afloop van het programma zet ik rustig de televisie uit, leg de kussens op de bank weer terug en zet mijn theeglas in de vaatwasser. Manlief blijft even zitten, kijkt me na en schudt zijn hoofd. Hij weet duidelijk niet wat hij hiermee moet. Als ik ook de lampen heb uitgezet en me klaarmaak om naar boven te lopen, kan ik het niet laten om nog even over mijn schouder naar de bank te kijken alwaar manlief me nakijkt. Vragend kijk ik hem aan. “Wat is er?” vraag ik hem quasi onschuldig. “Hoe kwam dit nu net?” vraagt hij me. Ik schud vragend mijn hoofd. “Tja, ik snap het ook niet. Soms verrast de jury je gewoon. Ik vond die ene met die hoge taart ook beter, maar ik denk dat ze deze aflevering gewoon meer naar technieken gekeken hebben,” antwoord ik hem stoïcijns. De wenkbrauwen van manlief gaan nog verder omhoog. Ik loop naar de trap en kijk nog een keer om. “Leuk programma toch, volgende week weer samen kijken?” zeg ik tegen hem, met een dikke knipoog.


Liefs,
Little Miss Nosey






 
      25-06-2022 18:42     Reacties ( 0 )
Reacties (0)

Geen reacties gevonden.

Hulp nodig?

Hulp nodig?

Neem contact met ons op