Geen writer's cock maar writer's block
Oké, prima, niets om ons voor te schamen. Maar het is wel zaak dat we deze trend niet doorzetten. Hoog tijd dus om een plan de campagne te maken voor de komende tijd. Tijd om weer even écht aandacht voor elkaar te hebben en aandacht in elkaar te steken. Weer moeite doen om jezelf leuk te vertonen, óók na de douche, en niet in die oude, verweerde joggingbroek te springen. Misschien moeten we toch weer eens een uitgebreide massagesessie inlassen om het waakvlammetje weer even aan te wakkeren (en dan vooral niet te ontspannen, zodat we niet in slaap vallen). En misschien toch samen eens een opwindende film kijken, zodat we al een voorsprong krijgen? Ja, een seksleven is eigenlijk gewoon heel hard werken. En dat is goed, maar belangrijk om te waken dat dit ‘werk’ niet op de lange baan geschoven wordt.
Er zijn weleens momenten (zo’n één keer per maand, iets met hormonen) dat ik kan gaan zitten mijmeren over de toekomst, en dat ik me afvraag hoe sommige stellen dat toch doen. Stellen die al meer dan 30 jaar samen zijn, en elkaar dus door en door kennen. Hoe hou je het dan toch spannend tussen de lakens? Natuurlijk, ik snap dat de situatie dan vaak veranderd is en dat je wellicht meer tijd en mogelijkheden hebt om je ook op dat vlak te ontwikkelen, maar dan nog. Het lichaam waar je al 30 jaar mee in bed ligt, wordt er ook niet jonger op natuurlijk en ik kan me voorstellen dat ergens misschien zelfs verveling optreedt? Anderzijds, hoe mooi is het als je zo gepassioneerd kan blijven van je wederhelft. Klinkt als een mooi sprookje. “En ze vreeën nog lang en gelukkig..”
Met manlief heb ik uiteraard wel eens gesproken over onze toekomst. We zijn gek op elkaar, en winden elkaar nog steeds enorm op. Maar ik kan me voorstellen dat één van ons best wel eens nieuwsgierig zouden kunnen worden naar wat er nog meer op de wereld is. Ik bedoel, ik moet mijn naam ‘Little Miss Nosey’ natuurlijk wel eer aan doen. Gelukkig kunnen wij daar open over praten en wat de mogelijkheden zijn ontdekken we graag samen. Op die manier hoop ik toch ook nog minimaal 30 jaar naast manlief te kunnen liggen.
Zo, ondanks een inspiratieloze start, is er toch zomaar weer wat uit mijn vingers gekomen. Als je eenmaal begint te brainstormen, dan gaat het dus blijkbaar toch vanzelf. En deze blog is nu eenmaal in het leven geroepen om ook mijn hersenspinsels met jullie te delen, al is het nu dus even wat minder spannend. Voor nu laat ik het even hierbij, en de volgende keer hoop ik jullie weer met frisse inspiratie te kunnen verblijden met nieuwe onderzoekjes, gedachten en ervaringen!
- Little Miss Nosey
P.S. Volg ze ook op Facebook!
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.
Hulp nodig?
Neem contact met ons op
